“Als dit woestijnvosje mij de kop kost, dan verandert hij in een tas!”

Iedere week moet er iemand, linea recta, op het vliegtuig naar huis in Nederland. De persoon die minder presteert dan de andere deelnemer. Zo wordt het circus dat Perfecte Plaatje heet steeds kleiner tot we een winnaar overhebben.

Deze serie speelt zich dit seizoen af in het land van de lach, Thailand. De deelnemers worden geïntroduceerd. Ken je iedereen al? Waarschijnlijk niet, maar het goede van deze serie is dat iedereen altijd wel een aantal deelnemers kent (en er een menig over heeft). Natuurlijk is ook Tijl, de presentator, weer van de partij en William Rutte als hoofd van de jury en geeft raad en daad. We starten in Bangkok met een lekkere cocktail

Jetlag of niet, we gaan aan de slag. Camera’s inpakken, lenzen kiezen en alles in de Wandrd fototas. Ook vandaag twee opdrachten, een beoordeling en een exit?

Straatfotografie en dieren met hun baasjes in deze aflevering.

Opdracht 1, maak een straatbeeld met een typische Thaise Glimlach

Straatfotografie dus. Direct een best wel moeilijke opdracht. William geeft snel een paar tips, maar we krijgen (op beeld) niet de ultieme tips te zien die handig zijn voor straatfotografie. De deelnemers krijgen vast nog wel wat meer tips achter de schermen. Maar de eerste afleveringen zijn altijd best wel druk, dus er is weinig tijd beschikbaar om alles te laten zien.

Ik zie verschillende lenzen gebruikt worden. De 50mm, de 24-105 lens. Maar ik zie ook veel direct onscherpe foto’s voorbij komen. De lichtomstandigheden op een markt, binnen, buiten, zijn daardoor steeds anders. En door de stress die de deelnemers ervaren (tijdsdruk, cameraploeg, nieuwe omgeving) wordt er dan wel eens vergeten om goed naar de (technische) instellingen te kijken. Ook hoe veel deelnemers de camera (verkeerd) vasthouden kan zorgen voor een onscherpe foto. Ja, fotografie is zo makkelijk nog niet. En wat ik dan ook vaak bij cursisten zie gebeuren zag ik ook hier. Alle knopjes wordt aan gedraaid. Als je geluk hebt, dan draai je aan het juiste knopje. Maar je kan het zomaar nog erger maken door ‘als een kip zonder kop’ aan knopjes te draaien. Zeker onder tijdsdruk is het goed om toch even de tijd te nemen. Nadenken over wat er precies misgaat en dat ene deel, proberen op te lossen. Één probleem tegelijk.

En koop je een broodje of een kimono of ga je fotograferen :)

Veel, heeeeeeel veel, onscherpe foto’s. Echt veel te lange sluitertijden worden gebruikt tijdens het fotograferen. Ik had op een gegeven moment het idee dat er helemaal geen scherpe foto’s gemaakt werden. Deze aflevering zijn ze nogal zuinig met het geven van de instellingen. Maar achter verschillende camera’s zag ik bijna standaard een ISO van 400. Dat is prima op straat, maar ergens binnen, onder afdakjes op een markt kan dat zorgen voor een te lange sluitertijd. Automatische ISO voorkomt dat zoals je in dit artikel ziet (en hoort in mijn podcast). Gelukkig zijn er later bij het juryberaad alleen scherpe foto’s ingeleverd, dat is fijn en goed hersteld dus door de deelnemers.

Nabewerking wordt deze keer gedaan op Apple Macbooks en er wordt gebruik gemaakt van Lightroom Classic. En op een prachtig dakterras, er zijn vervelendere plaatsen om na te bewerken.

Bij de jurering wordt er, terecht, wat commentaar gegeven op het nabewerken en keuzes maken. Soms werden foto’s zelfs slechter gemaakt door de nabewerking. Zoals die van Danny, je ziet hem hieronder. Dat is vreemd. Hoe zou dat kunnen? Ik denk dat ik het wel weet. De plaats waar bewerkt werd, dat prachtige dakterras. Daar was het natuurlijk donker. En in een donkere omgeving heb je als snel het idee dat je foto erg licht is, terwijl dat niet het geval is. Dus een mooie lokatie voor de plaatjes op tv is niet perse een goede lokatie om te bewerken.

de tekst gaat door onder de afbeelding

Dan de uitslag, de jury is overall tevreden. En Fresia is een terechte winnaar. De cijfers zijn redelijk hoog deze keer, want de foto van Danny, waar toch veel commentaar over de nabewerking en de compositie was, krijgt toch nog een 7.3. Geen onvoldoendes nog.

Wil jij ook meer weten van straatfotografie? Regelmatig verzorg ik een workshop straatfotografie in Rotterdam. Jij kan daar bij zijn en ik leer je die dag de techniek, hoe je mensen benaderd en hoe je dus met de mooiste foto’s thuis komt. Ook hoe je zorgt dat je je camera zo instelt dat het (bijna) altijd goed is, een eyeopener!

De tweede opdracht, dieren en hun baasjes.

De deelnemers kiezen een meneer of mevrouw. En bij die personen horen beestjes, huisdieren. En alleen de deelnemer die allergisch is voor katten, kiest…. Juist een kat…

Fotografeer het baasje en het huisdier samen. Je moet dus echt aan alles denken, want het baasje is 1, het beest is 2. Een plan is dus wel handig. De emotie tussen het dier en het baasje wil je op de gevoelige plaat zetten.

Een pop-up studio lijkt leuk, maar papier in de wind, succes daarmee he. Maar die ‘studio’. Ik weet het niet hoor. Dat gaf niet echt een toevoeging aan de foto’s. eerder een handicap voor mij gevoel. Het flitslicht extra is fijn, maar die achtergronden… Dat iemand van de productie tijdens een fotoshoot de papieren achtergrond vast moet houden :)

Kat in het bakkie of beestachtig moeilijk?

Jurering en eliminatie: De jury is trots, het is niet makkelijk om deze foto’s te maken in deze omstandigheden. Danny is hier terecht de winnaar met de prachtige en leuke foto. Maar gaat er iemand uit?

de tekst gaat door onder de afbeelding

Wie gaat er uit?

Gaat er iemand uit? Want dat is de bedoeling van Het Perfecte Plaatje. En we weten dat er nog nooit een kandidaat in de eerste aflevering is gegaan. Dus ook deze keer gaat iedereen door. Maar het is duidelijk dat Leafs de volgende keer echt goed aan de slag moet met Oud&Nieuw en sportfotografie.